Classificatie, voordelen en nadelen van Lichtende Immunoassay diagnostischee reagentia in vitro

De lichtende immunodiagnostic reagentia worden wijd gebruikt op het gebied van tumortellers, endocriene functie, hormonen, infectieziekten en andere medische diagnose, die van grote betekenis in ziektediagnose en hulpbehandeling is. Momenteel, zijn er hoofdzakelijk chemiluminescentie (CLIA), electrochemiluminescence (ecli) en tijd-vastbesloten chemiluminescentie (TRFIA) methodes. Elke methode heeft zijn eigen voordelen en nadelen. Hieronder, zal Desheng de principes, de voordelen en de nadelen van deze methodes introduceren.

Chemiluminescentiemethode

Het verwijst hoofdzakelijk naar het fenomeen dat de lichtende agent van de substantie die aan de chemische verandering deelnemen de geabsorbeerde chemische energie uitstraalt om licht, hoofdzakelijk met inbegrip van directe chemiluminescentie en enzymatische chemiluminescentie te veroorzaken. Het gemeenschappelijkste directe chemiluminescentiesysteem is acridine ester/waterstofperoxydesysteem, dat vrij hoge gevoeligheid tegelijkertijd heeft, maar het nadeel van korte luminescentietijd heeft.

De enzymatische chemiluminescentie omvat hoofdzakelijk mierikswortelperoxidase (HRP) - luminolsysteem, alkalische phosphatase (ALP) - amppd systeem etc. Zijn voordeel is dat het lichtgevende signaal sterk en stabiel is, en de lichtgevende tijd is lang, maar de werkende kromme kan met tijd afdrijven. Desheng kan luminol, isoluminol, acridine ester en andere chemiluminescentiesubstraten verstrekken.

Electrochemiluminescence

Electrochemiluminescence is een combinatie van elektrochemie en chemiluminescentie. Het verwijst naar het fenomeen dat de opgewekte staat door de reactie van de elektronenoverdracht op de elektrodenoppervlakte wordt geproduceerd, en wanneer het naar de grondstaat terugkeert, veroorzaakt het lichte straling. Electrochemiluminescence heeft twee processen: elektrochemische reactie en chemiluminescentiereactie. Tripropylamine werd gebruikt als elektronendonor en rutheniumtripyridine werd gebruikt om antilichaam (antigeen) te etiketteren. Vergeleken met photoluminescenceanalyse, wordt electrochemiluminescence elektrisch geactiveerd, zonder opwindings lichtbron. Zijn luminescentiesignaal is stabiel en die de luminescentietijd is lang, wat effectief de interferentie vermijdt door verdwaald licht en onzuivere lichtbron wordt veroorzaakt, en zeer de gevoeligheid van analyse verhoogt. Maar tegelijkertijd, zijn er sommige nadelen, zoals complexe meetmethode, hoge onderhoudskosten.

Tijd vastbesloten fluorescentie

De tijd loste fluoroimmunoassay op is een microanalysemethode in recente tien jaar wordt ontwikkeld die. Het principe is driewaardige zeldzame aardeionen (zoals de EU, de EU, SM, SM, Te, TB, Dy) te gebruiken aangezien de traceurs om proteïnen, peptides, hormonen, antilichamen te etiketteren, nucleic zuur of bioactivee cellen sondeert. Nadat het reactiesysteem (zoals de immune reactie van het antigeenantilichaam, biotineavidin reactie, de kruisingsreactie van nucleic zuursonde, van de doelcel en van de effectorcel dodende reactie, enz.) plaatsvindt, kunnen de doelcellen worden geëtiketteerd, werd de fluorescentieintensiteit van het eindproduct bepaald door tijd-vastbesloten fluorescentieimmunoassay om de concentratie van de substantie in het reactiesysteem te bepalen.

Heeft de tijd vastbesloten chemiluminescentie gelijkaardige gevoeligheid aan electrochemiluminescence en is stabieler. Nochtans, is de verenigbaarheid van het instrument slecht, is de prijs duur, is de verrichting vrij ingewikkeld, en de eisen ten aanzien van reagentia, waterkwaliteit en milieu in het productieproces zijn hoog.