Verschil en toepassing van dipotassium het EDTA van het bloedantistollingsmiddel en Tripotassium

bloedstollingsremmers,EDTA-dipotassiumHet anticoagulantie principe is om EDTA te gebruiken om Ca-ion in het bloed te chelaten.om stollingsreacties te voorkomen en een anticoagulerend effect te bereikenVanwege het verschil van één kaliumatom in de chemische samenstelling verschillen ze in toepassing.

Het International Committee for Hematology Standardization and NCCLS (CLSI) beveelt K2 EDTA aan als een speciaal anticoagulant voor het meten van het aantal bloedcellen en het volume.

● als de concentratie van EDTA stijgt, is het waarschijnlijker dat K3 EDTA een krimp van de erythrocyten veroorzaakt dan K2 EDTA. (wanneer de concentratie van K3 EDTA 7,5 mg/ml bereikt, zal 11% van de rode bloedcellen krimpen.)

● als het monster gedurende een periode wordt geplaatst, is het waarschijnlijker dat K3 EDTA het probleem van celvolumeverhoging veroorzaakt dan K2 EDTA (4 uur, 1,6% volumeverhoging)

● K3 EDTA vermindert het gemiddelde corpusculaire volume (MCV) eerder dan K2 EDTA (meestal met een negatieve afwijking van - 0,1 tot - 1,3% in vergelijking met K2 EDTA)

Alle directe testpunten, zoals hemoglobine, rode bloedcellen, witte bloedcellen en bloedplaatjes,zijn 1-2% lager dan K2 EDTA als anticoagulant.

● met behulp van sommige analytische instrumenten zal K3 EDTA het aantal witte bloedcellen bij een hogere concentratie verlagen.K3 EDTAZoals hierboven is aangetoond, wordt echter ook een fout van 1-2% als gevolg van verdunning gemeld.

Er zijn verschillen in de pH-waarde van de omgevingen waarin kalium 2 en kalium 3 stabiel zijn.2, moet de pH van de waterige oplossing ongeveer 4 zijn.8, en de pH van EDTA 3 kalium moet worden gecontroleerd in een zwak alkalische omgeving van 6,2-10.2, moet de pH van de waterige oplossing meestal ongeveer 7 zijn.5Wat de oplosbaarheid betreft, is de oplosbaarheid van tripotassium EDTA hoger dan die van dipotassium en die van dipotassium hoger dan die van disodium.

Sinds 2005 heeft Desheng technologie in vitro diagnostische reagentia ontwikkeld en geproduceerd, zoals scheidingsgel, heparine, EDTA kaliumzout, enz.bicine, Tris en luminol, acridineester en andere biobuffers zoals chromogeen substraat TOS, Maos, enz., en heeft een professioneel voordeel in onafhankelijk onderzoek en ontwikkeling en synthese.