Er zijn zodat vele types van biologische buffers, geloof ik ik te hoeven om geen meer te zeggen, kennen de mensen het of zij begrijpen of niet. Daarom zijn er vele onzekerheden in onze keus. Ik weet welke niet is wat u nodig hebt en welke geschikt is. In antwoord op dit probleem, onderwijst Desheng, als fabrikant van biologische buffers, u hoe te kiezen.
1. Bufferwaaier
Elke buffer heeft de hoogste buffercapaciteit in de pH waaier. Deze capaciteit wordt gewoonlijk bepaald door pKa van de buffer. U moet een buffer met een pKawaarde dicht bij de middenwaarde van de gewenste waaier (gewoonlijk, wordt het geadviseerd om een buffer met een pKawaarde op zijn minst binnen één pH eenheid van de doelph waarde te gebruiken) kiezen.
2. pH veranderingen tijdens het experiment
Het is belangrijk om te overwegen of pH tijdens het experiment kan stijgen of verminderen. Als u pH verwacht dat stijgt, moet u een buffer met een pKa lichtjes kiezen hoger dan de optimale waarde aan het begin van het experiment. Het tegengestelde is ook waar: als u een daling van pH verwacht, kies een buffer met een lagere pKa.
3. Bufferconcentratie
De concentratie van de buffer moet worden aangepast om voldoende capaciteit voor het experimentele systeem te hebben. In het kort, als de concentratie van de buffer te laag is, zal het niet pH van de oplossing kunnen stabiliseren. Omgekeerd, als de concentratie te hoog is, zal de buffer waarschijnlijk het experiment beïnvloeden. Over het algemeen, wordt het geadviseerd om een concentratie te gebruiken hoger dan 25 mm.
Voor systemen die actief waterstof geen protonen ruilen, is de geadviseerde concentratie gewoonlijk 25-100 mm. Voor systemen waar de protonuitwisseling kan voorkomen, wordt het geadviseerd om een bufferconcentratie 20 keer te gebruiken hoger dan de maalconcentratie van geruilde protonen.
Wanneer het voorbereiden van de bufferoplossing, herinner me om de concentratie van de oplossing aan de bestemmingconcentratie aan te passen.
4. Temperatuurveranderingen
PH van de bufferoplossing moet volgens de temperatuur worden geplaatst waarbij het experiment zal worden uitgevoerd. De temperatuur beïnvloedt direct pKa van de buffer, die op zijn beurt de pH waarde en de buffercapaciteit van het systeem beïnvloedt. Deze situatie kan in biologische systemen zeer kritiek zijn. In biologische systemen, wordt de nauwkeurige concentratie van het waterstofion vereist die het reactiesysteem bij maximumefficiency wordt gelopen te maken.
PKa van sommige buffers (zoals PIJPEN) is minder gevoelig voor temperatuurveranderingen, maar andere opties (zoals TRIS, kranen, TES, of Tricine) worden meer beïnvloed door deze veranderingen.
